Delphi ve Kalliope

Γεια σας! Bu biraz sohbet yazısı gibi olacak...   Antik Yunan Mitolojisi'ne olan hayranlığımın öyküsü son derece basmakalıp. (Bu TDK'ya göre klişe kelimesinin karşılığıymış.) Harry Potter "fandom" (Ama ne yazık ki TDK'nın bu sözcüğe bir Türkçe karşılığı yok.) una katılmak için biraz geç doğmuş olan bana, Percy Jackson hayranı olmak düştü. Kitaplarını beşinci, altıncı sınıf civarlarında almış olmam gerekiyor ve ilk ciddi yazma girişimim de bir Percy Jackson hayran kurgusuydu.   Artık hayran kurgu yazma işini bırakmış olsam da Rick Riordan'ın üzerimde etkisi büyük.  Rick Amca beni sadece yazarlığa teşvik etmedi aynı zamanda yüz binlerce çocuk için karmaşık olabilecek Antik Yunan Mitolojisi figürlerini modernleştirerek onları daha kolay anlaşılabilir ve akılda kalıcı bir hale getirdi.    Eski mitolojiler hakkında ciddi ciddi okuma yapmaya başlamam ise geçen yıllarda başladı. Bu konuda iki kaynağım var.   Bunlardan biri Roza Agizza'nın Antik Yu...

İtiraf ediyorum, kitabın tamamını okumadım. Yarıdan sonra bıraktım ve kitabı CNR fuarından indirimle aldığıma sevindim. Çünkü Charlie Jane Anders'ın kitabın kapağına yazdıkları üç ödülden tek birini bile hak etiğine inanmıyorum.    Gökyüzündeki Bütün Kuşlar'ın arka kapak yazısını okuduysanız (Okumadıysanız da yazıyı buraya yazıp yer israfı yapmayacağım [ Arka Kapak Yazısını Okumak İstiyorsanız Tıklayın ]) ve daha fazlasını bulmak için kitabı almayı planlıyorsanız, o aradığınız daha fazlasını bulamayacaksınız benden söylemesi.    Kitabın en büyük kusuru nereye odaklanacağını şaşırmış yazar olsa gerek. Kitabın arka kısmı, size peri masalımsı bir kitap vaat ediyor. Kuşlarla konuşan bir kıza karşılık teknoloji düşkünü bir oğlan, biraz ilgisiz aile, hafif romantizim, belki de sadece kendilerinin haberdar oldukları bir dünyayı kurtarma görevi ve ortaya karmaşık olamayan, okuması keyifli ve sevimli bir kitap çıkabilirdi. Ama yazar bir risk alıp çocukları kitabın ikinci...

Son derece basit gözükmesine rağmen adını nasıl okuyacağımı bir türlü bilemediğim Portekizli yazar. En ünlü kitabının Simyacı olduğunu bildiğimden, Shakespeare'in Romeo ve Jülyet'ini okumamakta ısrar ettiğim gibi bir inatla gözüme çarpmasına rağmen gidip Kazanan Yalnız'dırı aldım. Pişman değilim.   Ön yargılar iyi ya da kötü olabilir. Yine de herkeste bir tane vardır. Benim Paulo Coelho'ya karşı ön yargım ise adı Simyacı olan bir kitaba sahip olduğuna göre, eski bir yazar olduğu ve kitaplarının da bu zamanlarda geçtiği idi. İyi haber: Kendisi yetmiş yaşında ve hala yaşıyor.    Kitaba dönersek, Kazanan Yalnızdır, Cannes'de geçiyor ve içerisinde modeller, model olmanın hayalini kuranlar, Bedevi kökenli bir tasarımcı ile Rus bir iş adamı var.   Bundan önceki yazım Veronika Ölmek İstiyor'da Paulo Coelho'nun duyguları kitapta kullanışına değinmiştim ki bu kitap için de aynı şeyleri söyleyeceğim. Duygular kitaptaki olayların oluşunu yoğun bir biçimde etk...

Birkaç ay önce deli gibi Stefan Zweig okurken kendimi bir anda Paulo Coelho'ya srmış halde buldum. Kazanan Yalnızdır'ı kendisinden önce okumama rağmen ilk bunun eleştirisini yazmak istedim çünkü kendisi bende derin izler bıraktı diyebilirim.   Genel konusu Veronika adında Slovenyalı bir kız üzerine. Hayatının monotonluğundan öyle sıkılmıştır ki, intihar etmeye karar verir. Ama ölmemesi ve uyandığında kendini Vilette adındaki deliler hastanesinde bulması üzerine olaylar ilginçleşir.    Çünkü Veronika'ya söylenen, yaptığı hareketin kalbine geri döndürülemez biçimde hasar verdiği ve çok yakında bundan dolayı öleceğidir.    Paulo Coelho'nun kitapta üslup, beni etkiledi. Doğru mudur yanlış mıdır pek emin değilim. Ama olaylardan çok düşünceler ağırlıklı giden, olayların duygularla ilintisini ön planda tutan bir yazım tarzı varmış gibi geldi bana.   Stefan Zweig'ın kitaplarındaki gibi, Paulo Coelo'nun kitaplarında da duyguların büyük önemi var. Bunları...